Skip to main content

Mijn grens als coach

1. Als coach bepaal je zelf wanneer je de kleedkamer binnengaat. Wat vind jij?



Go!

"Coaching stopt niet bij het veld, dat gaat altijd door. De kleedkamer is een goede plek om een wedstrijd voor of na te bespreken. Niemand heeft iets te verbergen, toch?"

No go!

"Spelers hebben recht op hun privacy. Een wedstrijdbespreking kan ook op een ander moment en een andere plek, bijvoorbeeld naast het veld."

Dit is de grens

Is jouw sporter of je team minderjarig? Dan maak je met de ouders afspraken over het betreden van de kleedkamer. Zijn de spelers meerderjarig? Spreek dan samen af wat wenselijk is. Voorbeeld: je coacht als man een damesvolleybalteam. De afspraak is dat een van de speelsters je komt halen als iedereen daar klaar voor is. Signaleer je dat niet iedereen zich prettig voelt in de kleedkamer? Ga dan het gesprek aan met je sporter of team. Dat kan veel problemen voorkomen. Grensoverschrijdend gedrag gebeurt vaak stiekem en onderling pesten en uitsluiting binnen een groep sporters gaat vaak achter de rug van coaches om. Lees hier wat jij in die gevallen kunt doen.

2. Privé-contact met spelers via de app moet kunnen. Wat vind jij?



Go!

"Zolang het gaat over sport en prestaties is app-contact geen probleem. Appen is handig en snel. Bovendien hebben alle teams groepsapps, dus waarom niet?"

No go!

"Buiten de trainingen en wedstrijden om is privé-contact niet handig en niet nodig. Je wil voorkomen dat je de schijn tegen krijgt."

Dit is de grens

Online contact met minderjarige spelers is een no go. Als het nodig is, neem je contact op met de ouders. Zijn sporters meerderjarig? Dan vindt contact alleen plaats met wederzijds goedvinden. Het sturen van seksueel getinte, racistische of intimiderende berichten is nooit oké, maar dat begrijp je.

3. Ouders mogen aan de zijlijn roepen dat hun kind ‘die donkere speler’ beter moet verdedigen. Wat vind jij?



Go!

"Dat pispaaltje is gewoon minder goed, dat weet iedereen! Je moet een voorbeeld stellen voor de rest, want winnen is wat telt. Een harde grap moet kunnen en die teamgenoot lijkt het niet erg te vinden."

No go!

"Zo’n uitspraak is racistisch, dus een no go. Trouwens, jij bent de coach, dus ouders moeten hun commentaar voor zich houden."

Dit is de grens

Aanmoedigen mag, bemoeien niet. Daarnaast kan zo’n uitspraak kwetsend zijn, want een persoon wordt aangesproken op uiterlijke kenmerken. Ook woorden als dik, dun, lang of klein kunnen als kwetsend worden ervaren. Denk ook aan de reputatie van je club. Ouders aan de zijlijn aanspreken op grensoverschrijdend gedrag is niet altijd prettig of makkelijk. Deze stappen helpen je om actie te ondernemen.

4. Jij en je sporters mogen elkaar een tik op de billen geven om elkaar op te peppen. Wat vind jij?



Go!

"Zolang je er niks seksueels mee bedoelt, is het geen probleem. Het gebeurt al jaren en hoort bij (team)sport. Niemand klaagt erover."

No go!

"Dat is niet nodig om elkaar aan te moedigen of te coachen. Je wilt geen ongemakkelijke situaties, toch?"

Dit is de grens

Veel sporten zijn fysiek en lichamelijk contact is dan onderdeel van de sport. Een high five of boks zijn in en om het veld geaccepteerd. Verdergaand fysiek contact buiten het veld kan en mag alleen bij wederzijds goedvinden. Iemand ongevraagd vastpakken is een no go. Signaleer jij ongewenst lichamelijk contact tussen je sporters of tussen toeschouwers en sporters? Heb je zelf te maken met aanrakingen die jouw grens over gaan? Maak dit dan bespreekbaar of meld het indien nodig. Lees hier hoe je dit aanpakt.

5. Als coach mag je een kind van 11 op je schoot nemen om het te troosten. Wat vind jij?



Go!

"Dat doe je al jaren! Je bent een kampioen in troosten en jonge sporters vertrouwen je."

No go!

"Ook al bedoel je het goed, het is niet slim. Tegenwoordig staat alles meteen op social media!"

Dit is de grens

Er is geen wet die zegt dat je een kind niet op schoot mag nemen. Je kunt je wel afvragen of het handig is om te doen. Ook kan het verschil maken of je een mannelijke coach bent of een vrouwelijke. Twijfel je of het kind of de ouder dit gedrag oké vindt? Bedenk dan dat er ook andere manieren zijn om te troosten. Twijfel je of een collega-coach een grens overschrijdt? Lees hier hoe je het gesprek aangaat of een melding maakt.

6. Als een meisje ervoor kiest om met jongens mee te sporten, moet ze ook met het jongensteam omkleden. Wat vind jij?



Go!

"Je bent samen een team, dus kleed je je samen om. Vaak is er niet eens een extra kleedkamer. Bovendien heeft die meid er zelf voor gekozen!"

No go!

"Jongens en meiden horen niet in dezelfde kleedkamer. Het is aan de vereniging om dit op te lossen, daar ga jij niet over."

Dit is de grens

In overleg met ouders en spelers moet er gekeken worden naar een passende oplossing. Zo’n oplossing kan zijn dat het meisje thuis doucht, bijvoorbeeld wanneer er een tekort is aan kleedkamers. Signaleer je dat je team groepsdruk uitoefent waardoor een speler zich niet veilig voelt? Ga er dan meteen mee aan de slag! Lees hier wat je kunt doen.

7. Je mag best cadeaus accepteren van je sporter of ouders. Wat vind jij?



Go!

"Het staat iedereen vrij om een cadeau te geven. Het is toch mooi om een teken van waardering te krijgen?"

No go!

"Het kan zorgen voor scheve gezichten bij andere sporters of coaches. Een sporter die goed presteert is al beloning genoeg."

Dit is de grens

Denk goed na voordat je een individueel cadeau aanneemt. Een sporter kan er iets voor terugverwachten, zoals een voorkeursbehandeling. Het kan je integriteit als coach beschadigen. Vind jij dat een cadeau buitenproportioneel is? Zeg dit dan tegen je sporter of zijn ouders. Eventueel kun je melding maken bij het bestuur van je club.

8. Je mag één minderjarige sporter in de auto meenemen naar een wedstrijd. Wat vind jij?



Go!

"Soms komt het zo uit en dan is het prima. Het kan een hoop tijd schelen. Bovendien ben je al bekend met elkaar."

No go!

"De verantwoordelijkheid om op tijd bij een wedstrijd te zijn, ligt bij de ouders. Als coach ben je geen taxibedrijf."

Dit is de grens

Sportverenigingen hanteren altijd een vierogenprincipe. Dit wil zeggen dat je als coach niet met je sporter alleen bent in de auto, kantine, sportzaal of kleedkamer. Je wil niet in de situatie terechtkomen dat het jouw woord is tegen dat van de ander. Hou het open en transparant.

Jij staat er niet alleen voor

Grenzen verleg je, die overschrijd je niet.

Twijfel je over bepaalde stellingen?